ایزو ۱۰۰۱۳ استانداردی است که به عنوان راهنمایی برای اطلاعات مستند سیستم‌های مدیریت کیفیت شناخته می‌شود. این استاندارد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا سیستم مدیریت کیفیت قابل اعتماد و مؤثری را ایجاد و حفظ کنند. همچنین به ارائه تعریف دقیق و کاملی از سیستم مدیریت کیفیت، تعیین مسئولیت‌ها و اختیارات و بهبود عملکرد و رضایت مشتری کمک می‌کند.

بند هشت ایزو ۲۲۰۰۰ (عملیات – Operation) بر روی عملیات مرتبط با تولید، فرآوری، بسته‌بندی و توزیع مواد غذایی تأثیر می‌گذارد. این استاندارد هدف اصلی خود را جلوگیری از خطرات ایمنی غذایی، تضمین کیفیت محصولات غذایی و ایجاد اعتماد مشتریان به محصولات تولیدی قرار داده است.

ایزو ۱۰۰۱۲ یک استاندارد بین‌المللی است که برای مدیریت بهینه و کارآمد فرآیندهای اندازه‌گیری در سازمان‌ها تدوین شده است. این استاندارد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرآیندهای خود را بهبود بخشند و اندازه‌گیری‌های لازم را با دقت و صحت بیشتری انجام دهند. به عبارت دیگر، ISO 10012 به سازمان‌ها روش‌هایی را ارائه می‌دهد تا اطمینان حاصل کنند که اندازه‌گیری‌های آنها مطابق با استانداردهای بین‌المللی است.

بند هفت ایزو ۲۲۰۰۰ (پشتیبانی – Support) یکی از اصول اساسی در حوزه مدیریت ایمنی غذایی است که بر ارتقاء کیفیت و اطمینان از سلامت محصولات تأکید دارد. در این مقاله، به بررسی اهمیت و الزامات بند هفت ISO 22000 می‌پردازیم و با یک مثال عملی، اجرای این بند در یک شرکت غذایی را بررسی می‌کنیم.

ایزو ۱۰۰۱۱ یک استاندارد بین‌المللی است که به بهبود عملکرد و مدیریت سیستم‌های کیفیت در یک سازمان کمک می‌کند. این استاندارد توسط سازمان بین‌المللی استاندارد (ایزو) تأیید شده است و به عنوان یک راهنمای معتبر برای تضمین کیفیت محصولات و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بند شش ایزو ۲۲۰۰۰ (برنامه‌ریزی – Planning) یکی از بخش‌های حیاتی است که در استاندارد مدیریت ایمنی غذایی مورد بررسی قرار می‌گیرد. این بند به برنامه‌ریزی مربوط می‌شود که باید به منظور ارتقاء ایمنی غذایی در سراسر زنجیره تأمین غذا انجام شود.

ایزو ۱۰۰۱۰ یک استاندارد مدیریت کیفیت و راهنمایی برای درک، ارزیابی و بهبود فرهنگ کیفیت سازمانی است. این استاندارد بر اهمیت یک فرهنگ کیفیت قوی درون سازمان‌ها تاکید دارد تا اطمینان حاصل شود که تحویل محصولات یا خدماتی که مطابق با نیازهای مشتریان هستند، به طور مداوم انجام می‌شود.

بند پنج ایزو ۲۲۰۰۰ (رهبری – Leadership) به تعیین نقش و اهمیت رهبران در پیاده‌سازی و اجرای استاندارد ایزو ۲۲۰۰۰ می‌پردازد. رهبری در اینجا به معنای هدایت و راهنمایی گروه‌های کاری برای دستیابی به اهداف و تضمین اجرای صحیح سیستم مدیریت ایمنی غذایی است.

ایزو ۱۰۰۰۹ یک استاندارد بین‌المللی در زمینه مدیریت کیفیت است که به طور خاص بر مدیریت منابع و ارزیابی عملکرد تمرکز دارد. این استاندارد توسط سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) تأسیس شده و مفاهیم، رویکردها و روش‌های مربوط به مدیریت کیفیت در سازمان‌ها را تعیین می‌کند.

بند چهار ایزو ۲۲۰۰۰ (زمینه سازمان – Context of the Organization) یکی از اجزای مهم و حیاتی استاندارد است. این بند که به تشریح و بررسی مواردی از جمله تعریف محصول، نحوه تهیه، انتخاب و نگهداری مواد اولیه، فرآیندهای تولید، بسته‌بندی، حمل‌ونقل، توزیع و انبارداری می‌پردازد.