چگونه می‌توان مشکلات اسکلتی عضلانی را در محل کار کاهش داد؟
اغلب، وقتی به آسیب‌های محل کار فکر می‌کنیم، ذهنمان به سمت حوادث فوری می‌رود که بی‌خبر در نتیجه حادثه‌ای مانند سفر، آتش‌سوزی یا سقوط اتفاق می‌افتند.
باوجوداین، یکی از شایع‌ترین آسیب‌های محل کار، اختلالات اسکلتی عضلانی است. در واقع، طبق مقررات HSE، بیش از ۴۷۰ هزار کارگر از اختلالات اسکلتی عضلانی مرتبط با کار در سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ رنج می بردند!
با دانستن این موضوع، سازمان‌ها باید کار بهتری انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که کارکنانشان می‌توانند خطر ایجاد یک اختلال اسکلتی عضلانی را کاهش دهند.
چرا مشکلات اسکلتی عضلانی در محل کار بسیار رایج است؟
اختلالات اسکلتی – عضلانی احتمالاً یکی از شایع‌ترین آسیب های محل کار هستند؛ زیرا می‌توانند توسط طیف گسترده‌ای از کارهای عملی ایجاد شوند.
برخی از رایج ترین موارد ایجاد اختلال اسکلتی عضلانی عبارتند از:
- هل دادن و کشیدن بارهای سنگین
- بلندکردن بارهای سنگین
- انجام وظایف برای مدت طولانی
- کار با ابزارهای برقی دستی برای مدت طولانی
- راندن وسایل نقلیه سنگین در مسافت‌های طولانی یا روی سطح ناهموار
به‌همین دلیل، اختلالات اسکلتی عضلانی در اکثر صنایع و در طیف وسیعی از نقش های شغلی مختلف رایج است.
برای جلوگیری از مشکلات اسکلتی عضلانی در محل کار چه باید کرد؟
بر اساس بخش ۲ قانون بهداشت و ایمنی در محل کار (HASAWA) 1974، کارفرمایان موظفند تا آنجایی که معقولانه باشد از سلامت، ایمنی و رفاه کارکنان خود در محل کار اطمینان حاصل کنند.
خوشبختانه اختلالات اسکلتی عضلانی به راحتی قابل پیشگیری هستند. کارفرمایان می‌توانند با ارائه اطلاعات و آموزش مناسب به کارکنان خود در مورد نحوه پیشگیری از این اختلالات، دقت لازم را نسبت به این قانون نشان دهند.
برخی از زمینه‌های کلیدی که باید هنگام مدیریت این خطرات به آنها توجه کرد عبارتند از:
ارزیابی ریسک
طبق قانون، هر کارفرما باید یک ارزیابی ریسک برای خطرات بهداشتی و ایمنی در محیط کار خود انجام دهد. این ارزیابی‌های ریسک باید مستند باشد و همچنین باید با همه کارکنان به اشتراک گذاشته شود تا بتوانند با خطراتی که با آن مواجه هستند و فرآیندها و رویه‌های موجود برای کمک به کاهش این خطرات آشنا شوند.
مانند هر خطر دیگری، اختلالات اسکلتی عضلانی باید در ارزیابی خطر در نظر گرفته شود و کارفرمایان باید کسانی را که احتمالا در معرض خطر در نظر گرفته می‌شوند، شناسایی کنند.
آموزش
ضرورت دارد کارکنانی که در معرض خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی شناسایی شده‌اند، اطلاعات و آموزش‌های لازم برای کمک به آنها برای جلوگیری از بروز این مسائل ارائه شود.
ارائه آموزش به این کارمندان قبل از شروع کاری که ممکن است آنها را در معرض خطر قرار دهد بسیار مهم است. این آموزش باید نکاتی برای به حداقل رساندن خطرات را پوشش دهد.
تجهیزات حفاظت فردی (PPE)
این مسئولیت کارفرما است که به کارکنان خود تجهیزات حفاظت قرذی مناسب ارائه دهد و باید هنگام انجام ارزیابی ریسک در نظر گرفته شود.
PPE می‌تواند راه حل مناسبی برای کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی باشد. برای مثال، ارائه دستکش‌های کاهش‌دهنده لرزش به کارکنانی که با ابزارهای برقی کار می‌کنند، می‌تواند به کاهش احتمال ایجاد یک اختلال اسکلتی عضلانی کمک کند.
مدیریت خطرات بهداشتی و ایمنی با اخذ ایزو ۴۵۰۰۱
حفاظت از رفاه کارکنان در دستور کار همه سازمان‌های خوب قرار دارد. اقدام قاطع برای ایمن نگه‌داشتن نیروی کار شما نه تنها به نفع سازمان شما است؛ بلکه یک الزام قانونی محسوب می‌شود.
ایزو ۴۵۰۰۱ (ISO 45001) یک استاندارد جهانی است که راه حلی برای مدیریت بهتر خطرات ایمنی و سلامت فیزیکی به سازمان‌ها ارائه می‌دهد. بدین‌ترتیب از طریق این سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی می‌توانید بهتر از کارکنان و شهرت خود محافظت کنید و در عین حال خطر جریمه و غیبت را کاهش دهید.
اخذ گواهینامه ایزو معتبر
اگر در رابطه با هر نوع گواهینامه ایزو به کمک نیاز دارید، با کارشناسان ایزوسیستم از طریق شماره‌های ۳۳۴۴۴۸۱۴-۰۲۳ و ۳۳۴۴۴۸۱۳-۰۲۳ در تماس باشید یا از طریق تکمیل فرم اخذ ایزو کارشناسان ما با شما تماس خواهند گرفت.
این مقاله به صورت اختصاصی توسط تیم فنی ایزوسیستم آماده شده است، هرگونه بهره برداری بدون ذکر نام و آدرس منبع شرعا و قانونا ممنوع می باشد.
نمادهای اطمینان
